ببینید بزرگترین کاخ ساسانی که قرار بود ۴۵ سال پیش سنگ‌هایش برده شود، چه با شکوه مرمت شده‌است/ کاخی که ۱۸۰۰ سال قبل ساخته شد و ۴۰۰ سال بعد مسلمانان ساخت گنبد را از روی آن یاد گرفتند (فیلم)
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۶۵۴۵۵
کیفیت پایین
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیکیفیت خوب
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیعصر ایران؛ حسن ظهوری _ آن روز هم علیرغم اتفاقاتی که در ایران می‌افتاد کاخ همین‌قدر ساکت بود. تا اینکه سر و کله چندتایی کامیون پیدا شد با آدمهایی که می‌خواستند سنگ‌های این بنا را بردارند. آنها گفتند انقلاب شده و کاخ‌ها باید به نفع مردم ویران شوند و برای بردن سنگ‌های کاخ مجوز دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کسی که ۴۵ سال قبل به همراه اهالی روستا جلوی آنها را گرفت یک نفر بود. او با این بهانه که ما اینجا کارگری کردیم اما هنوز حقوق نگرفتیم و اگر شما اینجا را خراب کنید دیگر سندی برای گرفتن حقوق نداریم، مانع از تخریب کاخ اردشیر شد.
اردشیر بابکان، پس از شکست اردوان، آخرین شاه اشکانی دستور داد تا کاخ عظیمی ساخته شود. ۲۲۴ پس از میلاد یعنی حدود ۱۸۰۰ سال قبل بود که کاخ او در فیروزآباد فارس بنا شد تا محلی باشد برای اجتماعات بزرگ و نمایشی از تاج و تخت پادشاهی اردشیر. آن را با سنگ و گچ ساختهاند؛آنقدر محکم که در همه این سالها هنوز هم استوار در جای خود ایستاده است.
اگر چه در تمام این سالها گاهی سنگ‌های آن برده شده اما طی ۱۰۰ سال گذشته اهالی روستای آتشکده که کنار این کاخ زندگی می‌کردند مانع از ادامه تخریب و بردن سنگ‌ها شدند.
اگرچه سالها دفن اموات اینجا ادامه داشته اما با ثبت جهانی کاخ اردشیر کم‌کم این کار هم متوقف شد. کسی که در تمام این سالها کنار کاخ اردشیر ماند کاظمی بود. او وقتی کارش را اینجا آغاز کرد، بخشی از کاخ زیر خروارها آوار فرور رفته بود. او که برای کارشناسانی از دانشگاه زوریخ کار می‌کرد و پس از انقلاب هم برای میراث فرهنگی کار می‌کرد این کاخ را با کمک اهالی روستا از زیر آوار بیرون آوردند.
کاخ اردشیر جزء نخستین بناهای گنبدی ایران است. گفته می‌شود مسلمانان پس از دیدن این بنا و کاخ‌های ساسانی، ساخت گنبد را یاد گرفته‌اند. گنبد تالار مرکزی کاخ ۱۸۰۰ سال است که فرو نریخته و این جزء عجایب معماری دوره ساسانی است. این گنبد که بدون کلاهک ساخته شده یکی از شگفتی‌های معماری دوره ساسانی است. آن را روی یک فیلپوش بنا کرده‌اند و گفته می‌شود هیچ سنگی از گنبد تالار مرکزی کاخ به پایین نیافتاده است. در ساخت آن مهارت زیادی استفاده شده و سنگ‌ها با استفاده از ملات گچ فشرده در جای خود محکم ایستاده‌اند. دهانه گنبد هرگز بسته نشده بود. این را کارشناسان بسیاری تایید کرده‌اند.
تالارها با دالان‌هایی به هم متصل می‌شوند. آنچه در تالار کناری دیده می‌شود هم حیرت انگیز است. تزئینات روی دیوار هر بیننده‌ای را به یاد تخت‌جمشید می‌اندازد. ساسانیان در تزينات دیوارها از هنر معماری استفاده شده در تخت‌جمشید استفاده کرده‌اند. هرچند اردشیر از ابتدا خود را وام دار هخامنشیان می‌دانست.
در مرمت این کاخ دقت خیلی زیادی شده‌است. حتی برای آنکه شیوه معماری به درستی حدس زده شود، از خود سنگ‌ها کمک گرفته شده‌است. سنگ‌ها درست شبیه به دوره ساسانی با استفاده از ملات گچ به جای اصلی خودشان بازگردانده شده‌اند.
روبروی کاخ اردشیر یک دریاچه قرار گرفته است. به درستی نمی‌دانیم آن را ساختهاند یا پیش از وجود کاخ اینجا بوده اما سطح آن کفسازی شده و بی‌ارتباط با کاخ نیست. هرچند امروز سمورهای آبی در این دریاچه زندگی می‌کنند و احتمالا شاید سدی هم روی آن ساخته باشند دریاچه در پایین‌دست کاخ واقع شده و برای همین بین سطح دریاچه و کاخ شیب نسبتا تندی وجود دارد. ساسانیان برای جبران این شیب دست به تکنیکی زده‌اند که حالا امروز می‌دانیم آنها کمی در پی‌سازی دچار مشکل شده‌اند.
اما عمق این دریاچه همین قدر نبوده. در دوره ساسانیان دریاچه خیلی بزرگتر از این بوده تا استفاده از آن باعث خنک شدن فضای داخل کاخ شود کاربر این کاخ هنوز به درستی معلوم نیست. برخی می‌گویند اردشیر اینجا زندگی می‌کرده و برخی هم معتقدند که اینجا فقط برای مراسمی خاص مورد استفاده قرار می‌گرفته است. اما حالا باستانشناسان نظر تازه‌ای دارند.
مرمت کاخ اردشیر پس از انقلاب در سالهای ۱۳۷۰ و ۸۰ انجام شد تا در نهایت به پایان رسید. اما برای کسانی که در این کاخ کار کرده‌اند مرمت تمام نشده و آنها نگران بخش‌هایی هستند که هنوز ترک دارد و یا می‌تواند دچار آبگرفتگی شود. آنقدر نگران هستند که حتی شب‌ها خواب مرمت این بنا را می‌بینند. بنایی که قرار بود سنگ‌های آن برده شود تا فرو بریزد.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: کاخ اردشیر بابکان فیروزآباد مرمت مسلمانان دوره ساسانی کاخ اردشیر سنگ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۶۵۴۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گنج داریوش سوم هخامنشی؛ گنجینه ای عظیم که هنوز پیدا نشده است
اسکندر مقدونی در زمان تسخیر سرزمین‌های پادشاهی هخامنشی و تصاحب غنایم شوش، ایسوس (شهری در ترکیه امروزی)، دمشق و پارسه (تخت جمشید)، بخش مهمی از گنجینه هخامنشیان را به دست آورد؛ اما آنچه که به‌عنوان گنجینه داریوش سوم مانند رازی در دل تاریخ گم شده است، می‌تواند یکی از بزرگترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.
گنج داریوش سوم هخامنشی کجاست؟اگر از خود می‌پرسید بزرگترین گنج گمشده ایران چیست و مربوط به کدام دوره است؟ یک پاسخ ممکن برای این سوال می‌تواند گنج رازآلود و گمشده داریوش سوم، آخرین پادشاه هخامنشی باشد.
به گزارش گجت نیوز، تردیدی نیست که اگر داستان گنجینه آخرین پادشاه هخامنشی واقعیت داشته باشد، این گنج می‌تواند یکی از مهم‌ترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.
گنجینه داریوش، ثروت تاریخی خاندان هخامنشیان بوده که در طول سالها جمع‌آوری شده بود و اگرچه اسکندر بخش‌هایی از آن را تصاحب کرد، اما داریوش سوم در جریان فرار خود بخش عمده آن را با هدف تشکیل ارتشی بزرگ برای مقابله با اسکندر حمل می‌کرده است.
داریوش سوم کیست و چگونه به پادشاهی رسید؟داریوش سوم معروف به دارا، آخرین پادشاه شاهنشاهی هخامنشی محسوب می‌شود که از ۳۳۶ تا ۳۳۰ قبل از میلاد سلطنت کرد. او فرزند آرشام و سی‌سی گامبیس و آخرین پادشاه رسمی هخامنشی بود.
داستان داریوش سوم در زمان پادشاهی اردشیر سوم آغاز می‌شود. بنا بر اسناد تاریخی، در زمان آغاز سلطنت اردشیر سوم و تصمیم او برای حذف دیگر شاهزادگان رقیب، خبری از داریوش نبود و این می‌تواند حاکی از این باشد که نقش و رده داریوش در آن زمان چندان حائز اهمیت نبوده است.
با وجود این، شاهزاده جوان هخامنشی در نبرد با کادوسیان توانایی‌های خود را اثبات کرد؛ به‌نحوی که اردشیر سوم، داریوش را دلیرترین پارسیان نامید و به مقام ساتراپی ارمنستان برگزید.
بعدها اما، باگواس، وزیر بزرگ دربار هخامنشی، اردشیر سوم را مسموم کرد و پسرش ارشک را بر تخت نشاند. طولی نکشید که وزیر خائن ارشک را هم مسموم کرد و تصمیم گرفت ساتراپی ارمنستان یعنی داریوش را بر تخت بنشاند تا بتواند او را بازیچه کرده و کنترل کند. باگواس اما به خواسته خود نرسید و این داریوش سوم بود که وزیر خائن را به قتل رساند.
در سال ۳۳۰ پیش از میلاد و در شرایطی که پادشاهی هخامنشی بعد از دو شکست پیاپی در نبرد با اسکندر، در خطر سرنگونی توسط ارتش مقدونی قرار داشت، داریوش تصمیم گرفت در هگمتانه در ماد، ارتش بزرگ دیگری برای نبرد با اسکندر تشکیل دهد. اما حمله اسکندر به این سرزمین، نقشه داریوش را عقیم کرد و به همین دلیل شاهنشاه با برادرزاده‌اش به نام بسوس و جمعی از بزرگان هخامنشی از ری به سمت شرق حرکت کرد.
در مسیر و در حوالی دامغان، بسوس از ترس نزدیک بودن لشکر مقدونی به شاه خیانت کرده، او را زخمی کرد و به باختر رفت تا به عنوان اردشیر پنجم، پادشاه جدید هخامنشی حکومت کند.
از سوی دیگر و در همین شرایط، اسکندر به کاروان داریوش سوم رسید؛ اما در این زمان شاهنشاه فوت کرده بود. پس او برای مشروعیت بخشیدن به فتوحات خود، ابتدا جسد شاه را با احترام و تشریفات دفن کرد و سپس به تعقیب بسوس یا اردشیر پنجم رفت تا او را مجازات کند.
ماجرای گنج داریوش سوم چیست؟بنا بر اسناد تاریخی، اسکندر در پارسه حدود ۹ هزار تالنت طلا و ۴۰ هزار تالنت نقره به دست آورد. تالنت در معیارهای وزنی امروزی، چیزی برابر با ۲.۲۶ کیلوگرم است و با این اوصاف باید گفت اسکندر از تنها یکی از شهرهای بزرگ پادشاهی هخامنشی، حدود ۱۰۰۰ تن جوهرات و غنیمت به‌دست آورد.
دیودور سیسیلی، مورخ مشهور یونانی در این‌باره نوشته که اسکندر بعد از تصرف پارسه، غنیمت‌ها را بر بیش از ۳ هزار شتر بارکش و ۱۰ هزار جفت قاطر (یعنی ۲۳ هزار حیوان بارکش) سوار کرد و به کشور خود برد.
با وجود این، همه این‌ها تنها بخشی از ثروت بی‌کران پادشاهی هخامنشیان بود؛ چرا که داریوش سوم قبل از رسیدن اسکندر به پارسه، با کاروانی از گنجینه‌های مهم به پایتخت تابستانی قلمرو خود یعنی هگمتانه رفت.
گفته می‌شود داریوش سوم پیش از مرگ و در شرایطی که احساس خطر کرده بود، دستور داد تمام طلاها، نقره‌ها و اشیای قیمتی را در اطراف این شهر دفن کنند. این موضوع سبب شد تا اسکندر بعد از تصرف هگمتانه، هیچ اثری از گنج بزرگ داریوش سوم پیدا نکند.
به‌گفته پژوهشگران تاریخ، گنج داریوش سوم چیزی معادل نیمی از کل دارایی خاندان هخامنشی بوده و قرار بوده برای بازسازی ایران و جمع‌آوری یک لشکر بزرگ برای مقابله با اسکندر صرف شود.
لازم به ذکر است، تمام تلاش‌ها برای یافتن گنج داریوش سوم تا امروز بی‌نتیجه بوده و هیچ‌کس نتوانسته رد یا نشانی از آن پیدا کند.
کانال عصر ایران در تلگرام
پخش زنده بازی‌های فوتبال امروز جمعه ۷ اردیبهشت از تلویزیون + سایت آنتن و آپارات